Σε λίγες ημέρες τελειώνει το 2009. Κάθε blogger αισθάνεται την ανάγκη να μιλήσει, να φωνάξει, να διαμαρτυρηθεί, για αυτό άλλωστε οι περισσότεροι φτιάχνουμε blog. Γύρω μου όμως ακούω χιλιάδες φωνές διαμαρτυρίας. Παντού απελπισία. Δεν έχουν πια νόημα τα λόγια. Αισθάνομαι ότι όλα βουλιάζουν. Ακόμη και σε προσωπικό επίπεδο. Αν και όχι από προσωπική αιτία, αισθάνομαι όμως ότι συμπαρασέρνομαι μαζί με την υπόλοιπη Ελλάδα σε αυτό τον κατήφορο που μοιάζει να μην έχει τέρμα....