Εκτός απο ελάχιστες φωτεινές (ευτυχώς) εξαιρέσεις αυτοί όλοι ήταν που κατάφερναν πάντα όταν ο ελληνικός λαός έδειχνε ομοψυχία,μεγαλουργούσε και μεγέθυνε την χώρα τόσο εδαφικά όσο και πολιτισμικά να προκαλούν διχόνοια και εμφύλιους.
Το χρήμα ήταν πάντα ο σύμβουλος τους....Πουλούσαν την χώρα και τον λαό της προς εξόφληση της καρέκλας και της τσέπης τους.
Ιδιοτέλεια και προβολή ήταν αυτό που τους παρακινούσε....Αισχρό υπόλειμμα απο την εποχή του ραγιαδισμού όπου κοτζαμπάσιδες και προεστοί ξεπουλούσαν τον λαό για μερικά στρέμματα γης.
Μόνο δυο φορές στην ελληνική ιστορία οι πολιτικοί έστρεψαν αλλού το βλέμμα.
Μονο δυο φορές προτίμησαν κατι διαφορετικό απο το χρήμα.[...]
