Δίχως αμφιοβολία τα δραματικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στα διεθνή ύδατα της νοτιανατολικής Μεσογείου ευνοούν ποικιλοτρόπως τον Τούρκο πρόεδρο, που στο πρόσωπο του Ισραήλ βρίσκει τον συμβολικό εχθρό που
1) ενισχύει σημαντικά την θέση του στο εσωτερικό της Τουρκίας, έναντι στο στρατιωτικό κατεστημένο, στηρίζονας το μουσουλμανικό πατριωτικό αίσθημα.
2) αναδεικνύει τον ηγετικό ρόλο της Τουρκίας και του πρωθυπουργού της στον μουσουλμανικό κόσμο.
3) ανασυντάσει τον γεωπολιτικό ρόλο της Τουρκίας στο ενεργειακό παιχνίδι στο πλευρό της Ρωσίας και του Ιράν.
4) ανακόπτει την στρατιωτική συνεργασία μεταξύ της Ελλάδος και του Ισραήλ.
5) συμπαρασύρει ακόμη και τις ΗΠΑ στο παιχνίδι που χαράζει η Τουρκία στην περιοχή. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι και η Ουάσινγκτον αναζητεί τρόπους να τιμωρήσει το Ισραήλ για την απείθεια που παρουσιάζει τον τελευταίο καιρό στο ζήτημα του εποικισμού της Ανατολικής Ιερουσαλήμ. [...]
