Να καταδυθούμε στα σκοτάδια του κόσμου μέσα στον οποίο ζούμε, να αγγίξουμε τις πληγές αυτού του κόσμου, να ξεπεράσουμε το φόβο, να αφήσουμε να τρέξει το αίμα, να «τρυπήσουμε» την «κύστη της αμαρτίας» της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, να, πώς θα έρθει η ΑΝΑΣΤΑΣΗ.
Σήμερα οι κακουργηματικές αμαρτίες της Νέας Τάξης παίζουν το τέλος μας!
Η ανεξαρτησία μας και η ζωή μας βρίσκονται στην φυλακή.
Ζούμε μέσα στη λησμονιά των μεταμορφώσεών μας, στην οκνηρία των ράθυμων ημερών και των εφιαλτικών νυχτών…
Μας έχουν μαντρώσει μέσα στην πείνα, τη σιωπή και στα σκουπίδια…
Ζεσταίνουμε μοναχοί τον πόνο μας…
Φοβόμαστε και τον ίσκιο της σιωπής μας…
Μας στρώνουν τα σεντόνια της θλίψης για να κοιμηθούμε…
Μας έχουν εντοιχισμένους στις ορειχάλκινες πλάκες της «αμαρτίας»: Της νεοταξικής θηριωδίας…[...]
