Στην τόση ασχήμια που μας περιβάλλει και στις διάφορες μορφές κακοτεχνίας που μας βομβαρδίζει καθημερινά,επιτέλους και μια εξαίρεση:

ΣΤΙΧΟΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ:
Ήταν τρελλός, γι' αυτό και τούπρεπε η Δόξα / κι αυτοί τον πρόδωσαν με θάνατου φιλί / ενός τρελλού πάντα μπροστά τραβάει η λόξα / για να φοβούνται και να κρύβονται οι δειλοί...

Ήταν τρελλός, γι' αυτό τον ξέχασαν οι αγύρτες / σαν το τσιγάρο του στα χείλη η Ζωή... / από τί φτιάχνονται των Προδοτών οι φύτρες; / δεν τιμούνε όσους έχουνε φωνή... ............